Διαδρομή με σκάφος από το λιμάνι της Ελαφονήσου προς την ομορφότερη παραλία της Ευρώπης, το Σίμο.
Φεύγοντας από το λιμάνι της Ελαφονήσου, σε ελάχιστη απόσταση βλέπουμε στα αριστερά μας το γραφικό εκκλησάκι του Άγιος Ιωάννης.
Νοτιότερα, διακρίνουμε το Βαποράκι: Είναι ένας βράχος που έχει πάρει σχήμα καραβιού μετά από το συνεχές σμίλευμα της επιφάνειάς του από τους αέρηδες και την αλμύρα της θάλασσας. Σύμφωνα με ένα θρύλο, αυτός ο βράχος είναι ένα πειρατικό καράβι που πέτρωσε όταν το πλήρωμά του επιχείρησε να επιτεθεί στην εκκλησία του Αϊ – Γιάννη.
Συνεχίζοντας νότια, συναντάμε το Μαύρο Κάβο. Πάνω από αυτόν υψώνεται η περιοχή Φουντιάνικα. Εδώ βρέθηκαν άφθονα πήλινα αγγεία σκούρου χρώματος της Πρωτοελλαδικής εποχής.
Στη συνέχεια βρίσκεται το Σπήλαιο του Καραντρέα, μια σπηλιά μέσα στη θάλασσα.
Στη πορεία μας συναντάμε τη Σπηλίτσα και στη συνέχεια το ακρωτήριο Ντελακουβία (ή Ντελεκουβία) με την ενετική του ονομασία.
Αμέσως μετά, η ματιά μας παιχνιδίζει στην πρασινογαλανόφωτη αγκάλη της Λεύκης και η φαντασία μας αναζητά το ναό του Απόλλωνα στην προϊστορική του θέση. Σύμφωνα με το Θουκυδίδη είχε χτιστεί πριν τον 6ο ή 5ο π. Χ. Αιώνα.
Μετά το Μύτικα διανύουμε το τελευταίο άκρο της Ελαφονήσου, το ακρωτήρι Φράγκο.
Ο ανατολικός θαλάσσιος χώρος της Ελαφονήσου που διανύουμε, χρησιμοποιήθηκε πολλές φορές σαν αγκυροβόλιο του Ελληνικού Στόλου το 1821 και ιδιαίτερα μετά τη συνένωση του υπό τη Γενική Ναυαρχία του Α. Μιαούλη στην Ελαφόνησο, το 1822 (Ανωμήτρης Τζ. 1984-1996).
Επιβλητικό και ανεμόδαρτο προβάλλει μπροστά μας το ακρωτήρι του Φράγκου που αποτελεί το νοτιότερο σημείο του νησιού, το Ν.Δ. άκρο του Βατικιώτικου όρμου και το Β.Α. άκρο του Στενού της Ελαφονήσου. Στις σχισμές του, σαν τις αράχνες, τρύπωναν οι πειρατές και στη σπηλιά Μπατζήκα, ακόμη και σήμερα διακρίνουμε ανθρώπινα οστά.
Μπαίνουμε στον όρμο του Φράγκου, πλησιάζουμε το Ακρωτήρι Έλενα και στο βάθος του όρμου μια πανέμορφη εικόνα, που φαντάζει οπτασία, αιχμαλωτίζει το βλέμμα μας. Είναι η Πελαγόκλυστη παραλία του Σίμου
Εκτός από το Παυλοπέτρι, μια άλλη βυθισμένη πόλη φαίνεται να υπάρχει, σύμφωνα με φήμες, που πρέπει να έχουν μεγάλο βαθμό αληθείας, νότια από το Ακρωτήρι Έλενα, δυτικά της εισόδου στον όρμο του Φράγκου. Στους αμμόλοφους του ακρωτηρίου υπάρχει λίγος οψιανός.
Πηγές
Μέντης Κων/νος, 1993: Ελαφονήσι το Σμιγοπέλαγο Νησί, Πειραιάς: Εκδόσεις Λαφονησιώτικη Βιβλιοθήκη
